Paulina Pidzik "(wejście w las)"

Czułość nad czułościami i wszystko czułość.

O poetyckim debiucie Pauliny Pidzik

W 1995 roku Edward H. Adelson, profesor prestiżowej amerykańskiej uczelni MIT, odkrył i dokładnie opisał niesamowite złudzenie optyczne nazwane „szachownica Adelsona”. Ten zacny uczony, wydawać by się mogło, w bardzo prosty sposób zarysował problem naszego postrzegania rzeczywistości. Oto za pomocą kontrastu kolorów udowodnił, że tak naprawdę wiele rzeczy nie jest tym, czym na pierwszy rzut oka się wdają. Narysował on szarą szachownicę, na której postawił zielony walec rzucający nań cień oraz zaznaczył dwa pola, jasnoszare i ciemnoszare, opisując je literami A i B. Patrząc na nie, widzimy dwa różne kolory, ale kiedy połączymy owe pola kolorem z pola A na przykład, to nagle okazuje się, że obydwa mają tę samą barwę. Ktoś mógłby zapytać, co wspólnego ma debiut poetycki Pauliny Pidzik „(wejście w las)” z obrazem szachownicy Adelsona?

Dominik Żyburtowicz "Klucze Uniwersalne" RECENZJA

Odwaga metapatrzenia

Kiedy w marcu tego roku (2019) snułem rozważania o dwóch książkach Dominika Żyburtowicza „Żaglowce” oraz „Spaceboy”, doszedłem wtedy do wniosku, że pozostawiają one w czytelniku ogromny niedosyt. Nazwałem je wtedy swoistymi encyklopediami niekończącej się utraty, w których autor podejmuje się próby re definicji świata po doświadczeniu wszechobecnej śmierci, robiąc to w sposób bardzo subtelny i delikatny, jakby się jeszcze czegoś obawiał. Może świata tak idealnie dostrojonego do umierania wszystkiego wokół? Może siebie samego i swoich możliwości poznawczych? A może tego głębokiego patrzenia w ciemność nocnego nieba?